26. Edyta Świętek "Noc Perseidów" - recenzja przedpremierowa

Edyta Świętek jest autorką takich powieści obyczajowych jak „Cappuccino z cynamonem” czy „Wszystkie kształty uczuć”. Nie czytałam do tej pory niczego spod pióra Pani Edyty, „Noc Perseidów” jest pierwszą książką, jaka wpadła w moje ręce i już wiem, czy polubiłam styl autorki czy nie.

Emilka i Tomek znają się od dawna, planują wspólną przyszłość. Wydaje się, że nic nie może stanąć na drodze do ich wspólnego szczęścia. Kiedy pewnego dnia Tomek poznaje Adriannę, odkrywa, że to właśnie takiej kobiety potrzebuje, zadbanej, przebojowej, z „pazurem”. Tomek pomimo rychłego ślubu zaczyna dostrzegać w Emilii coraz więcej wad, przeszkadza mu jej skromność i brak ekstrawagancji w ubiorze czy makijażu. Irytuje go nawet brak lakieru na paznokciach ukochanej, chociaż nigdy wcześniej nie zwracał na to uwagi. Ada zawróciła w głowie Tomkowi tak bardzo, że chłopak musi stanąć przed najważniejszym wyborem życia. Ada czy Emilia?

Wydaje się, że to kolejna banalna, słodkawa opowieść o miłości, zdradzie i jej skutkach. W końcu po opisie tego właśnie można się spodziewać. Ja też tak sądziłam i byłam bardzo sceptycznie nastawiona do historii Emilki, Ady i Tomka. Pomyślałam, że autorka na pewno nie zaskoczy mnie niczym szczególnym i przyznam się, że co najmniej do połowy książki tak właśnie myślałam. Teraz, gdy już jestem po lekturze mogę Was zapewnić, że dostałam kawał świetnej i przemyślanej powieści, którą z powodzeniem mogło napisać samo życie. Edyta Świętek jest dobrą obserwatorką otaczającej rzeczywistości i w sposób lekki, ale nie banalny potrafi przenieść ją na karty swojej książki. „Noc Perseidów” wywołuje emocje, których nawet się nie spodziewamy. Chociaż historia wydaje się powielana przez innych autorów to chwyta za serce swą prostotą i szczerością. Napisana lekko ale z morałem, traktuje o tym, co tak naprawdę się w życiu liczy. Miłość bywa ulotna, uroda i bogactwo także, ale osobowość człowieka zostaje na zawsze. Szacunek, dobro, troska, to są wartości, które nie przeminą wraz z wiekiem i na to zwraca uwagę autorka.

„Noc Perseidów” to także fantastyczna opowieść o zwykłych ludziach i uważam, że każdy z nas znajdzie tu swojego „ulubieńca”. Tomek mocno mnie irytował swoim zachowaniem, za to od początku kibicowałam Emilce. Chyba sama trochę ją przypominam. Ludzkie dramaty, trudne wybory i ich konsekwencje to tematy, które w literaturze kobiecej zawsze są mile widziane. Jeśli do tego cała fabuła jest dobrze nakreślona a bohaterowie wyraziści i prawdziwi ,to nie ma nic lepszego na idealny babski wieczór, jak książka w dłoni. Sądzę, że fani, a szczególnie fanki książek Edyty będą zachwyceni. To dobra, realistyczna powieść, chociaż żeby nie opływać samym zachwytem muszę napisać, że momentami złościł mnie dobór słownictwa. Nie wiem czy to celowy zamysł autorki, czy taki po prostu ma styl, ale placki to są ziemniaczane, a słodkie wypieki to ciasta, podobnie w przypadku wyrażenia „Emilcynego wesela”, można było bardziej po polsku, czyli „Emilki wesela”. Niemal na każdej stronie były zwroty, które drażniły mnie, np. „gżą się”, „przywdziała” czy „wydelikacone”, ale może to ja tylko się czepiam? Ma to może swój urok, ale mnie raziło w oczy, chyba, że tak właśnie miało być.

Cóż, pozostaje mi tylko żałować, że dopiero teraz odkryłam kolejną dobrą polską autorkę. Z całą pewnością do twórczości Świętek wrócę niebawem. Na obecną chwilę pozostaję pod urokiem przepięknej okładki „Nocy Perseidów” oraz  zakończenia, które sprawiło, że długo nie mogłam przestać myśleć o bohaterach powieści. Tak, tak…to nie jest typowa historia z happy-endem, przesłodzona i przewidywalna, macie moje słowo. Zachęcam, polecam, czytajcie!

Moja ocena: 5/6
Za możliwość przeczytania dziękuję PNGiSAM oraz Wydawnictwu Replika!