17.Dorota Gąsiorowska "Obietnica Łucji"

Dorota Gąsiorowska zadebiutowała tą powieścią i przyznam, byłam bardzo ciekawa jak ten debiut autorce wyszedł.
Okładka piękna, wiosenna, chociaż naszą bohaterkę poznajemy w środku zimy. Od razu można stwierdzić, że będzie to klimatyczna powieść dla pań,ale czy warta przeczytania?

Łucję poznajemy w zaprzyjażnionym zakładzie fryzjerskim, gdzie radykalnie zmienia swoją fryzurę, a co za tym idzie też swoje życie. Z długicvh włosów w kilka chwil robi się wręcz męska fryzurka. Często jest tak, że kobiety chcące zacząć nowy etap w swoim życiu zmieniają też wygląd i podobnie było w przypadku bohaterki powieści.
Wyprowadzka z wielkiego Wrocławia i luksusowego mieszkania pełnego stylowych, nowoczesnych mebli nie była łatwa, ale konieczna. Nic już nie trzymało Łucji w mieście. Dostała pracę na prowincji, w małej wsi zwanej Różanym Gajem i tam odnajduje się na nowo.
Łucja ma dobry start, zapewniona posada nauczycielki historii oraz bardzo sympatyczna pani Matylda u której znajduje swój kąt sprawia, że dziewczyna nie odczuwa samotności. Już w pierwszych dniach zajęć ze swoimi uczniami uwagę nauczycielki zwraca Ania. Jest cicha, jakby smutna. Z opowieści mieszkańców okazuje się, że Ania ma bardzo trudną sytuację rodzinną-jej jedyna bliska osoba,mama, choruje na białaczkę.  Łucja za wszelką cenę chce dotrzeć do uczennicy i zaprzyjażnia się z nią. Ta bliskość powoduje, że Ania zaprasza nauczycielkę do siebie i przedstawia umierającą mamę. Łucja pomaga Ani i Ewie jak może wiedząc, że niedługo dziewczynka zostanie sama,stan Ewy pogarsza się z dnia na dzień. Przed śmiercią Ewa prosi Łucję o przysługę...ma odnależć ojca dziewczynki, żeby po jej śmierci nie trafiła do domu dziecka.
Po wskazówkach jakie Ewa zostawia, nie trudno odszukać Tomasza.
Łucjia nie ma pojęcia, że znajomość z biologicznym ojcem Ani tak namiesza w ich życiu, ale też nada mu zupełnie inny charakter.

Autorka napisała wyjątkowo ciepłą i klimatyczną hiostorię o pomocy drugiemu człowiekowi i nadziei która nigdy nie umiera.To książka, chociaż lekka i przyjemna, porusza bardzo trudne życiowe tematy. Śmierć Ewy w tak młodym wieku była wstrząsem dla młodej dziewczyny a jednoczesnie zaczątkiem nowego życia.
Bardzo podobała mi się postać Łucji.Wbrew temu co opisałam, że była to kobieta idealna.W środku skrywała gorzkie wspomnienia z dzieciństwa, które na szczęście nie wpłynęły na jej chęć pomocy innym. Taki charakter, jak miała nauczycielka to marzenie. Ludzie po traumie lubią zamknąć się w swoijej skorupie, mieć żal do całego świata, zgorzknieć. Łucja nie zamknęła serca na potrzeby innych, bezinteresownie pomogła potrzebującej dziewczynce, zyskując przyjażń i oddanie.
Warto też wspomnieć o osobie Eleonory- uważanej za dziwadło i niemowę w Różanym Gaju. Jak często osądzamy ludzi po pozorach, nie wiedząc niczego o nich samych? Jak często sugerujemy się plotkami, nie dążąc do prawdy? Eleonora była tego najlepszych przykładem, staruszka kryła w sobie pewne sekrety z przeszłości, które pomału zostały odkryte.

Czytając "Obietnicę Łucji" mamy wrażenie, że bohaterów znamy od lat a sielski klimat tej powieści czujemy na własnej skórze. Stary pałac rodziny Kreiwetsów dodaje szczyptę tajemniczości książce. Wszystko ze sobą idealnie dopasowane tworzy ciepłą i optymistyczną opowieść, którą czyta się błyskawicznie. Może trochę miałam odczucie, że zakończenie jest zbyt naiwne i przesłodzone, ale tutaj to dodatkowa zaleta. Potrzebowałam książki z happy endem, dającej nadzieję i wiarę w to, że miłość nigdy nie umiera a dobro wraca z podwójną siłą. Sądzę, że wielu kobietom ta ksiązka właśnie dlatego przypadnie do gustu i trafi prosto w serce.


Za egzemplarz dziękuję Wydawnictwu Znak.


Moja ocena 5/6