37. Claire Douglas "Siostry"

Mój ulubiony gatunek, interesujący opis plus przepiękna okładka i...przepadałam. Od samego początku, gdy tylko zobaczyłam tę książkę w zapowiedziach, wiedziałam, że muszę ją mieć. Czasem tak mam, że intuicyjnie czuję z którą książką się "zaprzyjaźnię", a która będzie totalną klapą. Powieść Claire Douglas to jeden z najciekawszych thrillerów jakie czytałam. Wciąga i intryguje niemal tak samo jak "Kwiaty na poddaszu" V.C. Andrews!

Abi jest załamana po śmierci swojej siostry bliźniaczki. Obwinia siebie o nieszczęśliwy wypadek, wszędzie widzi twarz ukochanej Lucy. Wspomnienia bolesnej przeszłości ciągną się za nią, utrudniając normalne funkcjonowanie.
Gdy poznaje Beatrice wszystko zaczyna się układać. Bea jest bardzo podobna do Lucy, w dodatku stara się bezinteresownie pomóc . Zaprasza Abi do swojego domu, gdzie przedstawia swojego brata bliźniaka. Ben w mgnieniu oka przypada Abi do gustu i zaczyna ich łączyć coraz mocniejsze uczucie. Gdy Abi wprowadza się do Bena i Beatrice, w ich wspólnym domu zaczynają dziać się dziwne rzeczy.

Miłość bliźniąt została już poruszana w literaturze nie jeden raz. Nie od dziś wiadomo, że więź łącząca takie rodzeństwo jest wyjątkowa i niepowtarzalna. Claire Douglas w swojej powieści znów ukazała jak bardzo mocno tęskni się za bliźniakiem, który odszedł. Bohaterzy jej książki to młodzi ludzie po przejściach. "Siostry" to nie jest lekka książka dla młodzieży, to skomplikowany thriller psychologiczny, pełen intryg, kłamstw i tajemnic rodzinnych. Nie bez powodu przywołałam we wstępie słynne "Kwiaty na poddaszu", nie chcąc spamować, nie zdradzę nic więcej z treści, ale mogę napisać, że Douglas wciąga w wir tajemnic swoich bohaterów podobnie jak Andrews w swoich sagach o Dollangangerach.

Brawo dla Wydawcy za piękną i intrygującą okładkę, bo to dzięki niej właśnie zwróciłam uwagę na tytuł i opis. Teraz, kiedy jestem już kilka dni po lekturze mogę śmiało stwierdzić, że okładka z tytułem nieco namieszała mi w głowie. Gdy znam finał książki, wiem też jak mogę i jak powinnam zrozumieć dwie pary butów na okładce. Jak przeczytacie, będziecie dokładnie wiedzieć o co mi chodzi, w każdym razie, nie dajcie się zwieść tytułowi.

"Siostry" to thriller taki, jak lubię. Młodzi ludzie z bagażem doświadczeń, tajemnice rodzinne, zakazane związki i szczypta miłości pomiędzy, to zapowiedź udanej lektury. Czytałam z wypiekami na twarzy, kolejno przerzucając kartki by dowiedzieć się jak się skończy cała historia. Od dawna nie czytałam książki, która jednocześnie tak mnie wciągnęła i w której do samego końca nie wiedziałam kto jest tym dobrym, a kto złym. Autorka tak sprytnie mną manipulowała, że niczego nie byłam do końca pewna. Zakończenie zaskoczyło mnie i jednocześnie pozostawiło nutkę niepewności i ochoty na więcej. Warto było spędzić z "Siostrami" dwa popołudnia. Serdecznie polecam!

Za egzemplarz serdecznie dziękuję Wydawnictwu W.A.B.!

Moja ocena: +5/6

36. Małgorzata Falkowska "Mąż potrzebny na już" / przedremierowo/ patronat medialny

 Premiera: 22.07.2016

Wydawnictwo: Videograf

Czy można znaleźć miłość na zawołanie? A może wystarczy tylko
dokładnie rozejrzeć się wokół, bo idealny kandydat jest na wyciągnięcie
ręki? „Mąż potrzebny na już” to kapitalna powieść o poszukiwaniu drugiej
połówki,  przepełniona humorem i bogata w nieoczekiwane zwroty akcji.
Swoją debiutancką książką Gosia Falkowska podbiła moje serce, a ja
jestem pewna, że i Wy będziecie tarzać się ze śmiechu, oczarowani Berką i jej noworocznymi postanowieniami.

Tak to już bywa z tymi postanowieniami. Zazwyczaj czekamy do Nowego roku, lub chociaż do poniedziałku, żeby obiecywać sobie, że schudniemy, przestaniemy palić papierosy a nawet, że...znajdziemy męża w rok. Czy to proste zadanie? Chyba nie!

Bernadetta, zwana Berką, spędza Sylwestra wraz ze swoimi przyjaciółkami. Jak co roku, każda z nich ma przygotowane swoje noworoczne postanowienie. Ta, która wytrwa i obietnicy dotrzyma, wygra dość sporą sumę pieniędzy. Gra warta świeczki, więc każda z przyjaciółek wysoko sobie stawia poprzeczkę.

Jolka pragnie zostać trenerem personalnym, Marietta dyrektorem projektowym, Zośce marzy się obrona tytułu magistra, Monice przydałoby się prawo jazdy, a Baśka marzy o wyprowadzce od rodziców. No i Berka...postanawia wyjść za mąż w ciągu najbliższych dwunastu miesięcy. Nierealne? Dlaczego nie? Będzie ciężko, ale też bardzo zabawnie!

Wydawca promuję książkę słowami "lekka komedia romantyczna", a ja dziś mogę napisać, że jestem oczarowana historią  Falkowskiej. Kiedy Gosia pisała mi, że pisze książkę, nie spodziewałam się, że aż tak podbije ona moje serce. Komedie bowiem rzadko przypadają mi do gustu, zazwyczaj sięgam po thrillery czy obyczajówki o trudnej tematyce. "Mąż potrzebny na już" to opowieść, której się nie czyta, ją się pochłania w ekspresowym tempie z wypiekami na twarzy. To niesamowicie wciągająca historia z barwnymi bohaterami i bardzo zabawnymi dialogami. Dziewczyny, które stworzyła autorka są roztrzepane, pakują się w liczne kłopoty i zabawne epizody, ale są postaciami z krwi i kości, a cała fabuła tak opisana, że spokojnie można zrobić z niej świetny film. Każda czytelniczka (bo zakładam, że większość czytających to kobiety) odnajdzie coś dla siebie. Napiszę więcej: ta historia mogła zdarzyć się naprawdę. Mało tego, wielokrotnie rozmawiałam a Gosią i wiem, że część sytuacji ma swoje odzwierciedlenie w życiu autorki. Czy potrzeba większej zachęty?

Małgosia Falkowska udowodniła, że debiutancka powieść może być tak samo udana, jak ta napisana przez bardzo doświadczonego autora. Nic, dosłownie nic tej książce nie brakuje. Absolutnie nie widać tej "pierwszości" w pisaniu, jestem dumna, że mogę patronować tak wyjątkowej i dojrzałej książce. Podobało mi się wiele rzeczy, od przesympatycznych bohaterek, po inteligentne dialogi, wpleciony w dużej dawce humor, aż po zaskakujące zakończenie. Autorka poza tym, że stworzyła komedię, która świetnie spełnia swoją rozrywkową rolę, pokazała  też czytelnikom  swój przekaz. Gosia zachęciła, by w poszukiwaniu miłości  otworzyć szeroko oczy, nie skupiać się tylko na marzeniach, ale konsekwentnie je realizować. Na przykładzie Berki ukazała, że możemy wiele osiągnąć, jeśli tylko mocno tego chcemy. Marzenia to początek sukcesu! A miłość? No cóż...czasem jest na wyciągnięcie ręki.

Pozytywna i emanująca ciepłej opowieść o poszukiwaniu miłości spodoba się kobietom w każdym wieku. Dostarcza emocji, trochę wzrusza a już na pewno wywołuje uśmiech na twarzy. "Mąż potrzebny na już" czyta się z prawdziwą przyjemnością, zachęcam do zapisania jej na listę książek koniecznych do kupienia. Z niecierpliwością czekam, na kolejną książkę Gosi, a od siebie dziś jej gratuluję. Napisałaś bestseller, kochana!

Za możliwość przedpremierowego czytania bardzo dziękuję Wydawnictwu Videograf, a Gosi Falkowskiej  składam ogromne podziękowania za to, że tak zawzięcie walczyła o mój patronat! Jestem z Was dumna!

 Moja ocena: 6/6

35. Charlotte Link "Złudzenie"

#matrasrecenzje

Każdy, kto chociaż w niewielkim stopniu lubi sięgać po kryminały, zna nazwisko Charlotte Link. Ta niemiecka pisarka wydała do tej pory już kilkanaście książek, a ja wstydzę się przyznać, że „Złudzenie” to mój debiut. Jak się zresztą okazało, całkiem udany, dlatego z chęcią już dziś rozejrzę się za kolejnymi tytułami.

Peter Simon podczas podróży do Prowansji znika bez śladu. Jego żona Laura odchodzi od zmysłów, bo dotąd niczego niepokojącego nie zauważyła w zachowaniu męża.  Kochający swoją rodzinę przedsiębiorca, dotychczas dobrze wywiązywał się z roli męża i ojca. Laura  rozpaczliwie szuka jakiegokolwiek śladu męża, a to co odkrywa stawia go w zupełnie innym świetle. Peter jednak nie był do końca szczery z żoną, a zatajone fakty  mogą zaburzyć spokój i bezpieczeństwo jego rodziny.

„A więc tak to jest, kiedy świat wali się człowiekowi na głowę. Wszystko dzieje się właściwie bezgłośnie, nie ma żadnych grzmotów, a przecież zawsze myślała, że koniec  świata musi być głośny. Jak trzęsienie ziemi, podczas którego wszystko z łoskotem wali się w gruzy.”

Lubię takie tematy, lubię zasiane ziarno niepewności w fabule, skomplikowane relacje rodzinne i tajemnice, które autor stopniowo wyjawia. Początek książki jest naprawdę obiecujący, młoda żona szuka zaginionego w podróży męża, powoli  odkrywa, że nie był tym, za kogo się podawał a jej samej grozi śmiertelne niebezpieczeństwo. Brzmi nieźle, prawda?  Charlotte Link już na samym wstępie zadbała, by czytelnik nie mógł odłożyć książki na bok, lecz zatracił się w niej na całego.  W miarę przewracania stron, czułam coraz większe pragnienie, by poznać prawdę o Peterze Simonie. Był jednak takie moment, kiedy fabuła troszkę ostygła z emocji i zaczęła mi się dłużyć. Na szczęście uczucie nudy szybko zniknęło i znów wróciła mi ochota na „ciąg dalszy”. Było warto, bo akcja nabrał tempa i nie zwolniła aż do samego zakończenia. Końcówka nie zaskoczyła mnie, bo od mniej więcej połowy domyślałam się kto kim jest, ale nie odebrało mi to przyjemności czytania. Osobiście wyżej punktuję książki, których zakończenie wbija mnie w fotel, a tym razem po prostu odgadłam cały finał. Czasem lubię, gdy wszystko jest wyjaśnione a akcja zgrabnie doprowadzona do końca i tu należy się ukłon dla pani Link. Wszystko tak jak należy, bez niedomówień, czy domysłów. Nie mam niestety porównania do pozostałych tytułów z kolekcji  Link, więc nie odniosę się do tego, czy „Złudzenie” jest lepsze, czy gorsze. Dla mnie jest dobrym thrillerem, na który tego lata zdecydowanie warto zwrócić uwagę.

Podobała mi się przygoda z twórczością Charlotte Link, chociaż o zachwycie nie ma mowy. To jest bardzo dobry thriller, ale brakowało mi zaskoczenia za strony autorki. Niewątpliwie sięgnę z prawdziwą przyjemnością po inne jej tytuły.  A nóż spodobają mi się jeszcze bardziej?

Książkę można kupić tu:

http://www.matras.pl/zludzenie,p,251866 

Za egzemplarz serdecznie dziękuję Księgarni Matras!

Moja ocena: +4/6

34. Agnieszka Walczak-Chojecka "Nie czas na miłość"

Tematyka wojenna w literaturze nigdy mnie nie pociągała, tym razem jednak dałam się skusić. Już od dawna miałam ochotę na tę książkę, ale kiedy Wydawnictwo Filia zaproponowało mi ją do recenzji, nie wahałam się ani chwili. Dziś jestem już jakiś czas po lekturze, ale nadal czuję i pamiętam wszystkie emocje, które towarzyszyły mi czytaniu. Agnieszka Walczak-Chojecka może być naprawdę dumna, bo stworzyła przepiękną historię miłosną z wojną bałkańską w tle.


Chorwatka Jasmina i Serb Dragan, teoretycznie łączące ich uczucie nigdy nie powinno ujrzeć światła dziennego, praktycznie - na miłość przecież nie ma lekarstwa. Ojciec dziewczyny próbuje odciągnąć ją od tego uczucia, a matka Dragana podstępem chce zmusić syna do powrotu do Polski. Młodzi jednak za wszelką cenę chcą być razem, uciekają w świat teatru, gdzie każde z nich ma do odegrania swoją rolę. Tymczasem w Sarajewie powoli wybuch wojna, która z czasem przenosi się na całe Bałkany. Nie jest to dobry czas na miłość, lecz może dzięki niesprzyjającym warunkom okaże się bardziej trwała?

Najnowsza powieść Agnieszki Walczak-Chojeckiej jest barwnie napisaną historią miłosną z wojną w tle. Jestem pd wrażeniem ogromu pracy, jaki autorka włożyła w napisanie tej książki. Opisy wojny, portrety psychologiczne bohaterów, wydarzenia, które miały wpływ na dalsze losy bohaterów, to wszystko idealnie ze sobą zostało połączone i przedstawione czytelnikowi. Widać, że pani Agnieszka włożyła dużo serca w napisanie tej książki i muszę przyznać, że mnie tym "kupiła". A jak wiecie, ja nie odnajduje się w temacie wojen, jednak "Nie czas na miłość" to przede wszystkim opowieść o wielkiej miłości, która potrafi przezwyciężyć trudy konfliktu zbrojnego i niechęci rodziny. Jasmina i Dragan to bohaterowie, którzy zasługują na uwagę, pokazują, że zawsze należy mieć nadzieję i nigdy się nie poddawać. Wojna nie raz już rozdzielała kochanków i trzeba wiele samozaparcia by wyjść z tej sytuacji obronną ręką. Czy im się uda?

Autorka w piękny i niezwykle emocjonalny sposób opisała nie tylko miłość dwojga ludzi, ale też sytuacje na Bałkanach oraz Warszawę w latach 90-tych. Pani Agnieszka ukazała także stolicę Polski w okresie, gdy z rozmachem otwierała się na Zachód. Realistyczne opisy które stworzyła potrafią przenieść czytelnika lata wstecz, by doświadczyć emocji, które towarzyszyły tamtym czasom. Barwny język dodaje książce "smaczku" i sprawia, że czytanie jej to prawdziwa przyjemność. Niecierpliwie czekam na kolejny tom Sagi Bałkańskiej!

Za egzemplarz serdecznie dziękuję Wydawnictwu Filia!

Moja ocena : 5/6

33. Natasza Socha "Hormonia"

Natasza Socha znów zaskakuje swoją powieścią, rozbawia do łez, ale jednocześnie ukazuje prawdziwą stronę relacji matka- córka. Tym razem, w swej "Hormonii"  udowadnia, że nigdy nie jest za późno, by wyrwać się spod skrzydeł swoich toksycznych rodziców i zacząć życie na własny rachunek. Macie ochotę na potężną dawkę śmiechu i milion emocji?

Kalina na 46 lat i ciągle żyje pod presją Konstancji- swojej matki. Wszystko co robi, musi podobać się mamie, nawet długość czy kolor włosów, które nosi. Konstancja wchodzi z butami w życie córki, tak bardzo, że Kalina nie ma możliwości spróbować, jak to jest mieć swoje zdanie. Całej tej chorej sytuacji z boku przygląda się Kira- córka Kaliny. Dziewczyna mimo wszystko jest wplątana w sytuację, która wydaje się z góry przegrana, do czasu...aż Kalina odpisuje na pewien anons z gazety. Korzystając z okazji Kalina wyrusza w podróż z pewnym obcym facetem, by udowodnić całemu światu, a przede wszystkim mamie, że doskonale potrafi zająć się sama sobą, a może przy okazji odnajdzie miłość i swoje miejsce na ziemi?

Chyba nic nowego co do twórczości Nataszy nie mogę napisać. Uwielbiam całym sercem wszystkie jej książki i tak naprawdę to nie było takiej, którą mogłabym ocenić źle. Za każdym razem, gdy sięgam po nową powieść Sochy myślę sobie "Ha! Tym razem na pewno mnie nie zaskoczy"...i za każdym razem się mylę. Jej pióro jest tak lekkie a historie, które opisuje tak świeże i zaczerpnięte z życia, że nie sposób ich nie kochać.
"Hormonia" to lekka i niebanalna opowieść o losach trzech kobiet. Konstancja, Kalina i Kira to bohaterki wyraziste, które dostarczają czytelnikowi mnóstwa emocji. Konstancja to typ kobiety władczej i despotycznej, niestety takie kobiety istnieją naprawdę i skutecznie podcinają skrzydła swoim dzieciom. Nie ma niczego gorszego, od narzucania swojego zdania osobie, którą się kocha. Autorka w bardzo przyjemny i zabawny sposób ukazała problem toksycznej miłości matki do dziecka, takiej, która daje więcej szkody niż pożytku. Kalina na szczęście małymi kroczkami odważyła się przejść na drugą stronę barykady i w odpowiednim momencie powiedzieć głośno "nie". Co z tego wyniknie? Musicie dowiedzieć się sami, chociaż będzie to trudne, bo Natasza zakończyła książkę z wieloma znakami zapytania.
Ech...zła jestem. Jak to tak skończyć? w takim momencie, gdy jeszcze nic nie wyjaśnione? Koniecznie chcę znać dalszy ciąg tej zabawnej historii. Cóż, muszę czekać na kolejny tom.

Wspaniała,wciągająca, mądra i z dużym poczuciem humoru. Tak mogę w skrócie opisać "Hormonię", którą Wam bardzo polecam! Jeśli szukacie czegoś lekkiego na lato, a jednocześnie nie oklepanego i schematycznego to jest to strzał w dziesiątkę. Nie zabraknie wypieków na twarzy podczas czytania i mnóstwa śmiechu. Zresztą, czy ja kogoś muszę namawiać do czytania Nataszy???

Za egzemplarz bardzo dziękuję Autorce i Wydawnictwu Pascal!

Moja ocena: +5/6

32. Agata Przybyłek "Bez Ciebie"

Agata Przybyłek przyzwyczaiła swoje czytelniczki do lekkich komedii, które czytało się jednym tchem z nieustającym uśmiechem na ustach. Przyznam, że trochę bałam się, że nie spodoba mi się tak trudna tematyka w jej wydaniu, tym bardziej, że wydawca dość tajemniczo opisał fabułę książki. Wiem, że na obecną chwilę jestem zachwycona "nową" Agatą i będę trzymać kciuki, by kolejny raz spróbowała napisać tak dobrą obyczajówkę.

Katarzyna ciągle żyje w toksycznym związku. Jej mąż Colin, to zawzięty prawnik, który swoje frustracje wyładowuje na żonie. Katarzyna non stop jest w strachu, czy aby nie podpadnie czymś mężowi, bo wie, że nawet za bzdurę może zostać pobita. Znęcanie psychiczne i fizyczne to codzienność w ich małżeństwie, ale jeden raz więcej wystarczył, by przelała się czara goryczy. Nieprzytomna Kasia zostaje znaleziona w swoim mieszkaniu przez matkę Colina. Kobieta decyduje się pomóc synowej i wraz z zaprzyjaźnionym lekarzem Alanem, zabiera pobitą Kasię do Toronto. Między Kasią a Alanem rodzi się nić porozumienia, jednak przeszłość nie daje o sobie szybko zapomnieć. Czy Katarzyna odnajdzie w sobie siłę, by dać szansę nowej znajomości i wyzwolić się spod skrzydeł strachu i niepewności?

Jestem pod wielkim wrażeniem. Dosłownie, bo przecież lubiłam Agatę w komediach, napisanych lekko i przystępnie. Tym razem zostałam zaskoczona i to tak bardzo pozytywnie. Agata Przybyłek spróbowała swoich sił w bardzo trudnej tematyce, jaką jest toksyczne małżeństwo i przemoc. Przyznam, że bardzo lubię tę wersję autorki i śmiem twierdzić, że ja kupuję ją na całego!
Bohaterowie przedstawieni w powieści są niesamowicie realistyczni, są żywymi postaciami z krwi i kości, którzy sprawiają wrażenie jak najbardziej autentycznych. Strach Katarzyny przed Colinem jest tak wykreowany, że można bez trudu poczuć te emocje podczas lektury. A uwierzcie, że jest ich naprawdę bardzo dużo, zaczynając od współczucia, po strach i niedowierzanie, że człowiek człowiekowi może zrobić taką krzywdę. Temat, jaki wybrała autorka jest trudny do przegryzienia, ale jak widać, poradziła sobie znakomicie. To co w prawdziwym życiu jest tematem tabu, w książce wydaje się bardziej przystępne, pozwala zagłębić problem i wczuć się w sytuację bohaterów. Lubię taką literaturę i jestem pełna podziwu, bo Agata Przybyłek udowodniła, że jest autorką uniwersalną i żaden gatunek literacki nie jest jej obcy.

Polecam! Warto sięgnąć po tę nowość z Wydawnictwa Czwarta Strona i zatopić się na długie chwile wraz z bohaterami "Bez Ciebie". To niesamowita, szczera i bolesna opowieść o miłości, zarówno tej chorej, jak i tej, która rodzi się między Kasią i Alanem. Zakończenie wprawiło mnie w osłupienie, byłam wściekła na Agatę, że w TAKI sposób mnie zaskoczyła. Jak to? Co ja teraz mam zrobić z myślami i emocjami? Jestem zła i rozgoryczona...przecież wszystko w mojej głowie miało się dobrze skończyć.

Za egzemplarz bardzo dziękuję Wydawnictwu Czwarta Strona!

Moja ocena: +5/6

31. Jojo Moyes "Kiedy odszedłeś" - przedpremierowo

#poProstuZyj
 #czytamMoyes

Coś się kończy, coś się zaczyna.Tylko dlaczego zawsze najtrudniej jest wystartować?  Czy początki koniecznie muszą być takie trudne? O życiu po stracie, poszukiwaniu szczęścia i swojego miejsca na ziemi przeczytacie w nowej książce Jojo Moyes, która premierę będzie  miała 15 czerwca. Jest to kontynuacja bestsellerowej "Zanim się pojawiłeś", o której napisanie prosiły wierne czytelniczki.

Louisa nadal bardzo przeżywa stratę Willa. Jego odejście sprawiło, że świat dziewczyny wywrócił się do góry nogami. Lou stara się nie załamać i dotrzymać danego ukochanemu słowa, ale mówić to jedno, a wykonywać - drugie. Praca w barze daje jej namiastkę normalnego życia a mieszkanie, chociaż skromne, pozwala  na chwilę udawać, że wszystko jakoś się ułoży. Niestety, gdy dochodzi do wypadku, wszyscy myślą, że Louisa chciała popełnić samobójstwo. Spadek z piątego piętra był fatalnym zbiegiem okoliczności, ale wystarczył by rodzina zaczęła poważnie się bać o zdrowie i życie Lou.
 Kiedy przed drzwiami mieszkania Lou stanęła obca dziewczyna, nikt nie miał pojęcia, że odmieni jej życie. Szesnastolatka nieźle namiesza, ale też nauczyła czegoś Lou i tak naprawdę, to nie do końca wiadomo, która z nich bardziej skorzystała na tej znajomości.


"Zanim się pojawiłeś" to pierwsza część historii o losach Lou, którą pokochały kobiety za to, że nie była banalna i przewidywalna. Smutne zakończenie, jakie zafundowała autorka sprawiło, że czytelniczki pragnęły poznać dalsze losy bohaterki. W taki oto sposób powstała kolejna część, czyli "Kiedy odszedłeś". Jestem pewna, że fanki pióra Moyes już zacierają na nią ręce.
Historia stworzona przez autorkę to ciepła i pełna emocji opowieść o podnoszeniu się po stracie i trudach radzenia sobie z żałobą. Lou znalazła się w bardzo trudnym momencie życia, ale dzięki osobom, które stanęły na jej drodze jest w stanie przezwyciężyć smutek i żal. Will chciał, by po jego śmierci nie poddała się.

Nie myśl o mnie za często…
Po prostu żyj dobrze.
Po prostu żyj.

Moyes napisała książkę, która potrafi szczerze rozbawić, pocieszyć i tchnąć odrobinę nadziei. Pokazała, że należy walczyć o każdy dany nam dzień, że nie wolno się poddać smutkowi i starać się nie rozpamiętywać, tego, co już nie wróci. Jej powieść odebrałam jako taką "ku pokrzepieniu serc", dającą nadzieję dla osób w podobnej sytuacji. Lekki styl sprawił, że powieść czyta się zaskakująco szybko, pomimo ciężkiego tematu.
"Kiedy odszedłeś" to ciepła i ujmująca książka. Jestem pewna, że z przyjemnością po nią sięgniecie, nie tylko dlatego, by dowiedzieć się, jak potoczyły się losy głównej bohaterki. Wzruszenia i emocje podczas czytania gwarantowane, dlatego ja serdecznie polecam wszystkim miłośniczkom takich klimatów.

Za możliwość przedpremierowego przeczytania dziękuję Wydawnictwu Znak!

Moja ocena: 5/6